به نام دل... به نام صاحب دل...
دل نوشته‌های یک بی‌دل ...!به نام دل... به نام صاحب دل...
دل نوشته‌های یک بی‌دل ...!به نام دوست ...
بی مقدمه بریم سر اصل مطلب:
تعطیل !!!
به نام دل به نام صاحب دل... دیگه تعطیل...
لطفا نپرسید چرا !!!
فقط....
***
چه بگویم؟ سخنی نیست
می وزد از سر امید، نسیمی؛
لیک تا زمزمه ای ساز کند
در همه خلوت صحرا
به روش
نارونی نیست
چه بگویم؟ سخنی نیست
***
پشت درهای فرو بسته
شب از دشنه دشمنی پر
به کنج اندیشی
خاموش
نشسته ست
بام ها
زیرفشار شب
کج،
کوچه
از آمدو رفت شب بد چشم سمج
خسته ست
***
چه بگویم ؟ سخنی نیست
در همه خلوت این شهر،آوا
جز زموشی که دراند کفنی
نیست
ونذر این ظلمت جا
جزسیا نوحه شو مرده زنی
نیست
ورنسیمی جنبد
به رهش نجوا را
نارونی نیست
چه بگویم؟
سخنی نیست...
***
خداحافظ تا سخنی تازه تر.....
خداحافظ ...
به نام دوست ...
همه بت هایم را می شکنم
تا فرش کنم بر راهی که تو بگذری
برای شنیدن ساز و سرود من.
همه بت هایم را می شکنم – ای میهمان یک شب اثیری زود گذر! –
تا ره بی پایان غزلم ، از سنگفرش بت هایی که در معبد ستایششان
چو عودی در آتش سوخته ام ، ترا به نهانگاه درد من آویزد.
..... و عشقم قفسی است از پرنده خالی ، افسرده و ملول،
در مسیر توفان تلاشم ، که بر درخت خشک بهت من آویخته مانده است
و با تکان سرسامی خاطره خیزش ،
سرداب مرموز قلبم را از زوزه های مبهم دردی کشنده می آکند.
اما نیم شبی من خواهم رفت ؛
از دنیایی که مال من نیست ،
از زمینی که به بیهوده مرا بدان بسته اند.
... و تو آنگاه خواهی دانست ،
پرنده کوچک قفس خالی و منتظر من! – خواهی دانست که تنها مانده ای با روح خودت.
و بی کسی خودت را دردناکتر خواهی چشید زیر دندان غمت :
غمی که من می برم
غمی که من می کشم ...
... تنها هنگامیکه خاطره ات را می بوسم
درمی یابم دیریست که مرده ام........... !
کاری از احمد شاملو
